η Φρουτεμπορική μου γνέφει από απέναντι
με τη σκόνη των ροδάκινων πάνω στο πρόσωπό της
θολώνει η ατμόσφαιρα
ηδονή με κατακλύζει τα βράδια που
σε περιμένω απ’ τις υπερωρίες να φανείς
θέλω να ξανανιώσω το παράδοξο της
απαλότητας χεριών με κάλους
να πηγαινοέρχονται πάνω στους
γοφούς μου
αναπολώ συνεχώς την πρώτη φορά που
σχολίασες το χαμόγελό μου
μα
ήσουν άλλος
ένας έφηβος θεός που έπλασα
εγώ - μια απελπισμένη άθεη
την τελευταία ώρα της κρίσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου