πυροτεχνήματα - πυρωμένα ευτυχήματα

καθώς ερχόμουν να σου εκμυστηρευτώ τι μου ‘φραζε το στήθος

θυμήθηκα για μια στιγμή πως θα ‘ταν να ‘μουν τοίχος

και να ακούω τα άσχημα, τα καλά τα νέα

χωρίς πια να μπορώ να πω

πως είναι τόσο ωραία

 

έρχομαι

με βολίδα τρένου μεσημβρινού που θέλει να φτάσει σπίτι του να σταθμεύσει ν' αποκοιμηθεί μες την ηρεμία της γειτονιάς του να ξεκουραστεί βγάζοντας τις ρόδες για λίγο να ξεχάσει τις ζαλάδες από τις ημερήσιες στροφές

 

η αγριοφωνάρα του οδηγού απ’ τα μεγάφωνα

που μιλά με αέρα κάκιστα την αγγλική

ωθεί συχνά τους επιβάτες να πηδούν στις τροχισμένες ράγες

να πηγαίνουν στη νέα πατρίδα μπουσουλώντας

 

                                                        

υφανέτ

όλα μαζί σου ήταν μελετημένα

η θέση δίπλα στο παράθυρο

η κλίση του σώματος σωστή ώστε να φωτίζονται τα μάτια σου

καθρεφτίζομαι μέσα τους όταν δεν καλύπτονται απ' το καπέλο σου

 

δεν έχω τίποτα με τα καπέλα

αρκεί να μην μου κρύβουν τα μάτια σου

 

κατ

δεν βλέπω τα μάτια σου

 

διορθώνεις το καπέλο

μου χαμογελάς στραβά

με φιλάς στο πιο βαθύ λακκάκι

 

κατ χωρίς λόγο

 

άφησέ με να σταθώ λιγάκι εδώ

 

ποτέ δεν καταλάβαινες τελείως τη χρήση των μεταφορών

κι ακόμα σε περιμένω δίπλα στο παράθυρο



                          

                            

μύρτιλα

τα μύρτιλα μου μοιάζουν άλλοτε μπλε κι άλλοτε μωβ

όμως καμία σημασία δεν έχει

εκτός του ότι η μπλε ώρα είναι η αγαπημένη μου

οπότε συνήθως μου μοιάζουν μπλε

 

η μαρμελάδα στο βάζο είναι μαύρη

αλείφω κάθε πρωί πάνω σε φέτες με βιτάμ φορώντας ζιβάγκο ίδιου χρώματος

και περιμένω ως το βράδυ να δω

αν έχει οξυνθεί η νυχτερινή μου όραση και η ευαισθησία μου στις αντιθέσεις

 

όσο αυτό δε γίνεται

περιμένω να ανασταλούν τουλάχιστον οι οφθαλμικές διαταραχές μου

ώστε να μην ξαναφορέσω τα γυαλιά που αγαπούσες

καθώς θα διαβάζω τις διαφορές μεταξύ μπίλμπερι και μπλούμπερι

                                               

αχόρταγη τίγρης

ο αποκλεισμός κι ο εγκλεισμός με κοίταξαν στα μάτια επίμονα

 

είναι μια αχόρταγη τίγρης

 

η μάσκα με βοηθά γιατί κρύβω τα σάπια δόντια σου απ’ τους καλούς μου φίλους

νιώθω περήφανη και πάλι κι έτσι σε στήνω στο πλάι μου

 

με διακοσμώ και με μοστράρω σε βιτρίνες του παρισιού

 

σε κάθε σημείο του πλανήτη που σκέφτηκες να πας χωρίς εμένα

                                                     

 

κρέμα μωσαϊκού

πάνω από τον ώμο όσο με κοιτάς συνεχίζω και χύνομαι

κρέμα μωσαϊκού που έκοψε

το πάτωμα γυαλί καρφί

τώρα η πόλη μου συναγωνίζεται τη δική σου στη μιζέρια

στη θερμοκρασία της ασφάλτου

στο πιο προκλητικό μήκος φούστας - αυτής πάνω άπ' τον μηρό κι ελάχιστα κάτω του γλουτιαίου - 

αθεράπευτα ρομαντική σα με προσφωνείς τη θεραπεία βρίσκω κιόλας

κάπου στων σελίδων α4 τα περιθώρια

με συνέπεια εναποθέτω κάτι ματωμένα 

βιαίως ομοικατάληκτα δίστιχα

τώρα καθώς ξέρω πως οι συνειρμοί μου δεν ωφελούν σε τίποτα

                                                        

                                             

υπόγεια διάβαση

διέρχεστε μόνο από υπόγεια διάβαση

 

 

πεζών

              Κεφαλαίων

                               οχημάτων

 

 

                                         αν(α)χωρώ  (ανα) χωρούμε

 

                                            (ανα)

                                                    χωρίζουμε

 

 

στις αναχωρήσεις δεν με νοιάζει κι αν σε χάνω

 

μα εσύ

σα μικρό παιδί που ψάχνει για τη μάνα

κλαις

όταν αντιλαμβάνεσαι

πως κρέμεσαι από το χέρι κάποιας ξένης