είχαμε κάποια κοινά
ανασφάλεια και διόλου αυτοεκτίμηση
διαφορά ιδεολογίας
εγώ σύγχρονη τέχνη
εσύ μουσείο φυσικής ιστορίας
μα παρακάμψαμε και αυτή τη δυσκολία
σε είδα να παρατηρείς για ώρα μια τεράστια σκάλα που την σταματούσε το ταβάνι του μουσείου ήταν πραγματικά η πιο άχρηστη σκάλα που είδα ποτέ μου
με είδα να χαμογελάω κάτω απ’ τον τυραννόσαυρο δε ξέρω τίποτα για τους δεινοσαύρους
η καρδιά μου μοιάζει με πάρκο τελευταία
φιλική σε παιδιά και κατοικίδια
είναι σα δυναμός που φορτίζει με φορτίζει με φορτίζει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου