ο αποκλεισμός κι ο εγκλεισμός με κοίταξαν στα μάτια επίμονα
είναι μια αχόρταγη τίγρης
η μάσκα με βοηθά γιατί κρύβω τα σάπια
δόντια σου απ’ τους καλούς μου φίλους
νιώθω περήφανη και πάλι κι έτσι σε
στήνω στο πλάι μου
με διακοσμώ και με μοστράρω σε
βιτρίνες του παρισιού
σε κάθε σημείο του πλανήτη που
σκέφτηκες να πας χωρίς εμένα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου